عشق با غرور زیباست اما اگر عشق را با فروریختن ديوار غرور گدايي كني... آن وقت است كه ديگر عشق نيست... صدقه است.........
آدمیزاد....
غرورش را خیلی دوست دارد،
اگر داشته باشد،
آن را از او نگیرید...
حتی به امانت نبرید...
ضربه ای هم نزنیدش،
چه رسد به شکستن یا له کردن!
آدمی غرورش را خیلی زیاد، شاید بیشتر از تمام داشته هایش، دوست
می دارد؛
حالا ببین اگر خودش، غرورش را به خاطر تو، نادیده بگیرد، چه قدر
دوستت دارد!
و این را بفهم آدمیزاد...
سکوت و صبوری م را به حسابِ ضعف و بی کسی ام نگذار
دلم به چیزهایی پای بند است
که تو یادت نمی آید...!
تلنگری بزنی، آوار می شوم....
شکستنی تر از آنم که محتاجِ سنگی باشم...
(غرور هدیه شیطان است
و عشق هدیه خداوند…
افسوس که ما هدیه شیطان را به هم میدهیم و هدیه خداوند را از هم پنهان میکنیم...)
نظرات شما عزیزان:
|